Ludzie rozlali się na ulicę.

Rita Karmensita – nie lalunia i nie babunia. Coś pomiędzy dziką praliną a maliną. Piękna i nieskazitelna. Jej fioletowy odcień skóry zwabia mlaskanie publiczności. Prywatnie łagodnie puszysta w smaku, smaczna.

Ekologia ich nie lubi i lekarze ich nie lubią. Ale proszę spojrzeć na tę krowę. Ta krowa nie wie, o co cały ten tumult i całe zamieszanie. A proszę spojrzeć na tamtą kozę. Tamta koza jest poruszona i zirytowana tym całym poruszeniem.

Zazwyczaj czytając opisy śmiechu, możemy natknąć się na następujące notacje: haha albo hehe. Nikt nie dostrzega tego, w czym tkwi szkopuł. Wyrazy te, w swojej warstwie fonetycznej, w żaden sposób nie przypominają tego, czym jest śmianie się.

Tomaz SwS – serfer ścieku, poeta rebeliant i wywrotowiec. Wokalista sludgowej bandy o.d.r.a, projektu sewagesurfers. Dryfujący jazzman.

Życie miasta definiują dwa dni – środa i sobota. Wtedy też w samym jego centrum, tuż przy słynnym rondzie “nerka”, równo ze wschodem słońca zaczyna się niesamowite wydarzenie społeczno-kulturowe.

Przedzierałam się przez tłum. Nie było to jednak przypadkowe, chwilowe stłoczenie tak jak w porannym potoku człowieczym spływającym do stacji metra czy wystającym w meandrującej kolejce do lokalnej piekarni w każdą sobotę rano.

Musiałam kupić pietruszkę. Pietruszkę! Pietruszkę! – powtarzałam sobie w myślach. – Nie wolno o niej zapomnieć.

Śomi – artystka surrealistka, oneironautka, podróżniczka w czasie i we śnie.

Już teraz kup LUZAK FIRMY GUPO! Najtaniej w sieci – czeka na Ciebie to, czego dziś potrzebujesz w swoim domu. KLIKNIJ, ŻEBY ZAMÓWIĆ – bezpłatna dostawa w kraju i za granicą.

Na stacji zwykle jest cicho i spokojnie. Nad peronami góruje pokryty resztkami turkusowej farby budynek dworca. Niektórzy architekci nazywają go pałacykiem typu azjatyckiego, inni bryłą w stylu eklektycznym. Reporterzy mówią, że to miejsce niezwykle klimatyczne. Rzeczywiście panuje tam osobliwy mikroklimat.

Ludzie, którzy osiągnęli sukces, nie są tacy jak ja.

Pomnik kryształowej Agaty trwalszy był niż ze spiżu, a fundamenty skąpane były w solidnych pozorach niezachwiania.

Halinka Bezmóżdżyńska robiła zakupy w sklepie. Zakupy jak zakupy – tu kiełbakutaska, tam ban-na-nick, jakaś zwędźlinka. Niby nic, ot, konsumencki marazm-nie-orgazm. Jej układ paszczękowy zareagował wielkim ziewem.

Uklepane frytki najlepsze są.

Ten-Który-Gra-Na-Okarynie-W-Ciemności — gra na okarynie w ciemności. Słyszysz go czasami, wracając nocą do domu. Myślisz wtedy, że to jakiś ptak umila sobie śpiewem bezsenność (lub nokturnalny styl życia), ale nie — to Ten-Który-Gra-Na-Okarynie-W-Ciemności. W świetle dziennym bluźni.