Występują:
Krzesło
Pani Flimpa
Biały, biały świat
Dzwoneczek
Charkany mus
Miejsce: które widać zewsząd.
Obrotowe czerwone krzesło z poduszką, wyścielone czerwoną skórą. Barowe. Odgniecione.
Na krześle siedzi biały, biały świat.
(Cisza)
Świat się kręci na krześle.
Pani Flimpa
(Ma kręcone na papilotach włosy, upięte fale, długą szyję, Ta szyja zajmuje połowę ciała i rozciąga się jak dżdżownica. Twarz pociągła, kanciasta, surowa, wklęsła. Macha nogami.)
Pani Flimpa: (Pokrzykuje wesoło, zawadiacko i beztrosko skrzypiącym głosem): Ach, jej! Guuuu! Lalalala!
Świat dalej się kręci.
Pani Flimpa: (Krzyczy): A właśnie że będę! (okazuje język): Będę sobie, będę! (awadiacko i nonszalancko): Ah, joj! Ależ będę! Mmm! W kółko i do końca!
Dzwoneczek (Taki, jaki jest w startych hotelach albo barach): PIM! (bardzo dźwięcznie): PIM, PIM, PIM!
Pani Flimpa (Jakby mówiła do swojej znajomej, opowiadała jej historię, gorący temat tego miejsca; żywa mimika twarzy: spogląda z ukosa, nos podniesiony z jednej strony, usta wykrzywione, ale słodko. Czysty zachwyt.): Łał, ale to pimpa!
Przed Panią Flimpę spada miseczka eleganckiego musu charkanego.
Świat dalej się kręci.
